Historia produktów Grivel

Raki

Produkcja pierwszych na świecie nowoczesnych raków spod znaku Grivel® ruszyła przeszło 80 lat temu. Konstrukcja opierała się na projektach Oskara Eckensteina, a za surowiec służyła najlepsza dostępna wówczas stal – stal szynowa. Cechująca się wytrzymałością na zginanie i ścieranie, twardością i jednocześnie pewną ciągliwością, a ponadto sprężystością i trwałością, stal szynowa była znakomitym materiałem na sprzęt do wspinaczki zimowej i lodowej.

Stare szyny kolejowe, uprzednio pocięte na odpowiednio małe kawałki, przetapiano i kuto własnoręcznie. Mimo że od czasu pierwszych raków Grivel® procesy produkcyjne usprawniono, dostosowując je do dzisiejszych standardów, ich konstrukcja pozostaje praktycznie niezmieniona. Jedyną znaczną innowacją w stosunku do pierwowzoru sprzed 80 lat były raki dwunastozębowe wynalezione w 1932 prze Laurenta Grivela.

W dniu dzisiejszym Grivel używa do produkcji raków stali, która jest jeszcze twardsza niż jej poprzedniczka. Jest to następstwo zmiany w sposobie wspinaczki, w ramach której używa się obecnie przede wszystkim zębów atakujących. Zęby z twardszej stali skuteczniej penetrują lód i nie wymagają częstego ostrzenia. Oprócz niezaprzeczalnych zalet, twarde tworzywo stalowe ma też jednak swoje wady. Wykonane z niego raki są bardziej podatne na ześlizgiwanie się z lodu oraz cechują się większa łamliwością.

Produkcja raków zaczyna się od grubej na trzy milimetry sztabki wyżarzonego żelaza. Wyżarzenie jest procesem obróbki cieplnej, który polega na nagrzaniu materiału do określonej temperatury, wytrzymaniu przy tej temperaturze oraz następnym powolnym studzeniu. Dzięki niemu, surowiec staje się odpowiednio miękki. Włosi z Grivel® motywują wybór tego konkretnego surowca jego trwałością – ryzyko ewentualnych pęknięć pojawia się dopiero w temperaturze -20°C. Dla porównania, zwykła stal może popękać już w temperaturze -5°C. Co więcej, podobny skład do stali nierdzewnej sprawia, że tego typu materiał jest mniej podatny na skutki korozji.

W rakach z niektórych serii Grivel stosuje się opatentowaną technologię o nazwie „3 Dimensional Relief Stamping” (3DRS). Mowa o procesie, który zwiększa wytrzymałość i sztywność zarówno samej ramy raków, jak i każdego zęba z osobna.   

Więcej o historii raków Grivel  

Czekany

W roku 1818 do Courmayeur przybyła rodzina kowali niemieckiego pochodzenia o nazwisku Grivel. Swoją pracą w małym, zadymionym warsztacie u stóp masywu Mont Blanc Grivelowie na zawsze zmienili oblicze alpinizmu.

Wkrótce rodzina Grivelów zdobyła reputację solidnych wytwórców narzędzi rolniczych, które wykuwali w Les Forges, części Courmayeur, która nosi tą nazwę po dziś dzień. Jako że pracownia Grivelów położona była nieopodal górskiego szlaku, jej próg przestępowało siłą rzeczy wielu wspinaczy. Pierwsze czekany sygnowane nazwiskiem Grivelów zostały stworzone właśnie z myślą o nich.

Produkcja opierała się na odpowiednim zmodyfikowaniu kilofa i dobraniu najlepszego możliwego surowca. Głowice czekanów wykuwano ręcznie z najlepszej dostępnej stali i poddawano obróbce cieplnej w celu uzyskania zadowalającej wytrzymałości. Proces wytwórczy zwieńczało dokładne wypolerowanie głowic oraz osadzenie ich na solidnych jesionowych styliskach. Mimo że branża outdoorowa uległa wielu zmianom na przestrzeni lat, współczesny czekan to w zasadzie to samo narzędzie, co jego pierwowzór. Kilka lat temu Grivel „odkrył na nowo” kucie jako proces produkcji nowoczesnych czekanów. Mimo że pracę ludzkich rąk zastąpiły maszyny, wyniki pozostają jednak takie same. Dużą innowacją jest wytwarzanie głowic z pojedynczej były stali (zamiast z wielu spawanych ze sobą kawałków), dzięki czemu w efekcie końcowym otrzymujemy produkty nadzwyczaj estetyczne, których używa się i na które się patrzy z jednakową przyjemnością. 

Więcej o historii czekanów Grivel