Grivel - Kucie na gorąco

Kiedy w 1909 roku Oskar Eckenstein, znany wynalazca raków, przestąpił próg zadymionego warsztatu Grivel® w Courmayeur, rodzina Grivelów była już powszechnie znana z doskonałej jakości dostarczanych przez nich czekanów. Mówi się, że stary Henry, znany ze swojego poczucia humoru, przekonywał ludzi o trwałości swoich czekanów, uderzając nimi o ogromną bryłę granitu na zewnątrz warsztatu. Skąd tak naprawdę wzięła się trwałość czekanów, o której w tak widowiskowy sposób zapewniał swoich klientów Henry Grivel? Odpowiedzią na to pytanie jest tzw. kucie na gorąco, ta sama metoda obróbki metali, którą wykorzystywano, kując znane z legendarnej wręcz wytrzymałości stale - damasceńską oraz toledańską.

Dużą zaletą stali jest fakt, że po podgrzaniu jej do temperatury 950 stopni Celsjusza, można ją kształtować w sposób zupełnie dowolny. Zaletą kucia w temperaturze wyższej od temperatury rekrystalizacji jest fakt, że w procesie kształtowania tracone jest w całości umocnienie metalu. Do innych zalet tego procesu technologicznego należą równomierna mikrostruktura, usunięta pasowość mikrostruktury oraz wyższa wytrzymałość wzdłuż włókien. Co więcej, kucie na gorąco umożliwia kształtowanie z wysoką precyzją.